Biraz hazırcevap bir tarafım var özellikle hiç tanımadığım insanlar karşısında,haksızlık edilmeye kalkışılınca kendim bile şaşırıyorum söylediğim şeyler için,otomatik olarak açılıyor çenem.Ama tanıdığım,özellikle çok vakit geçirdiğim birileri bana kötü şeyler söylediğinde işte tam bu başlığın hakkını verecek şekilde mal gibi kalıyorum.Şu “laf sokma” olayı hele bitiriyor beni.Yüz yüze baktığın bir insanla bu hale geleceksen ısrarla neden bu Sürekli iletişimde olayım ama üstünlüğümü de eksik etmeyeyim çabası? Neyse konu başka yerlere gidiyor,bir şeyleri hatırlayıp sinirlendim yine sjdj.
(neyse sanırım bu mal gibi kalma olayı hayatımın lanetinden “O bana yaptı ama onun kalbi kırılmasın”.)
