ben turkiye'de universite okuyup yuksek lisans icin yurtdisina giden ve sonrasinda orada kalan kesimdenim. benim donemimde universite icin yurtdisina giden de cok fazla insan yoktu cunku ulkede bu denli bir karamsarlik hali bulunmuyordu ve ulkeye olan guven hissi kesinlikle daha fazlaydi.
bu sene dayimlar, once universite cagindaki kuzenimi egitim icin kanada'ya gonderdiler. kuzenimin mutlu ve huzurlu oldugunu ve kanada sartlarini gordukten sonra da radikal bir kararla ailecek kanada'ya tasindilar ve istanbul'da bir lisede hazirlik okuyan diger kuzenimi de okuldan alip hep beraber kanada'ya yerlestiler.
bana eskiden liseyi yurtdisinda okumak cok uc gelirdi fakat ailecek yurtdisina goc edenlerdeki artis da goz onune alindiginda bu durum artik daha da yayginlasacak gibi duruyor.
uzucu bir olaydir tabii ki de. yurtdisindaki hayata tutunma mucadelesi, ister istemez ulkeden kafa olarak kopmak, kendini yurtdisinda kabul ettirmeye calismak lise cagindaki biri icin kolay da degil. dusunun insanlar bahsetmedigim binbir turlu kulfeti ve zorlugu da goz onune alarak cocuklarini lise icin yurtdisina gonderiyorlarsa veya ailecek goc ediyorlarsa nasil bir psikoloji icindelerdir.
