Yıllar evvel elime geçen bir kitap ayracı vasıtasıyla ismini öğrendiğim ve nihayet dün akşam saatlerinde okumayı tamamladığım kitaptır.
Kitap daha ilk sayfasında sizi çarpıcı bir şekilde karşılıyor "tanrı vernon little- ölüm huzurunda yazılmış bir 21. yüzyıl komedisi". ilerleyen sayfalarında ise tüketim kültürünün amerikan toplumunda yarattığı çarpık ilişkileri kah gülerek kah üzülerek ama hayretler içerisinde okuyorsunuz.
Kitap içerisinde altını çizdiğim bir diyalog ise şöyle:
"Ama Lasalle, yani hayatın sırrı bu mu?
iç geçiriyor ve adamlar onu kapıya götürürken kafasını iki yana sallıyor.
Yani pratikte...?
Elini kaldırıp gardiyanlara işaret ediyor. Duruyorlar. Yani bunu nasıl yapacağını mı soruyorsun? Kendini büyüt. ipucu bulmak için her bir hayvanı izle. Biz insan içinse... bak şimdi. Cebinden bir çakmağı bir kez hafifçe çakıyor, sonra da diğer mahkumun hala görünmeden oturduğu tuvalet kabinine kulak kesiliyor. Bir an sonra kabinde bir hışırtı oluyor. Ardından içeride bir çakmak çakılıyor. Mahkum istediğini bile bilmediği sigaradan bir nefes çekerken, dumanın yükselişini izliyoruz. Önerinin gücü. Lasalle yüzünde bir gülümsemeyle bana dönüyor ve çakmağını çakıyor. ihtiyaçlarını öğrenirsen, onları istediğin müzikle dans ettirirsin."
