insan bir zamanlar asla dayanamam dediklerine teker teker dayanıyor.Değişim,dönüşüm;hiç bitmiyor.Hiçbir şey sabit ve sonsuz değil,kişinin sahip olduğu kişilik özellikleri bile.insan zaman içerisinde kendine bile yabancılaşabiliyor;çok tuhaf ama insan kendini özleyebiliyor.insan zamanla olgunluğu öğreniyor,kıyaslama yapmamayı,saçma sapan rekabetlere girmemeyi kendine öğretiyor.Bir de insanları değiştirmeye çalışmak çok boşa;onu da her an daha iyi anlıyorum.Değişim değişmeyen tek şey ama insanları siz değiştiremezsiniz,onlar isterlerse kendileri değişir.Ya olduğu gibi kabul edeceksiniz ya da,"Biz farklı ruhlarız,"deyip kendi yoluna gideceksin.Bence burada ikinci seçenek doğru olan çünkü hayatında hangi konumda olursa olsun,bir insanı değiştirmek istiyorsan aslında onun öz benliğinden çoktan vazgeçmiş oluyorsun.Amz söylemek kadar kolay değil.ikincisi için henüz yeterli cesaretim yok ama birincisini de kendime kabul ettiremiyorum.Bakalım;zaman.Hayat.Yaşam.Hep öğretiyor bir şeyler;günü gelir,onu da öğretir.
