insan ,ibranice kelime kökeni nisyandır.Nisyan ,unutan ve hatırlayan demek.Önce yabancılaşır insan varlığına .Kimi zaman yaşantı ,başından geçenler vs diye alt yapıda bir dram beklenir ancak günümüz rutininde her an bir yabancılaşmadır.Tüketiyoruz ,tüketirken tükeniyoruz.En çokta değer yargılarımıza ,karakterimize karşı taviz bombardımanıyla.An be an başkalaşım içindeyiz.Her yeni olay yahut seçim yapıyor bunu yeni bir kod yazıyoruz kimliğimize.Sonra birileri çıkıyor zamandan hiç değişmemişşin diyor bunu sadece zamandan çıkanlar biliyor.Günlük varlığımızdakiler değişimi bilenler .Bundan değil mi evliliklerin fiyasko çıkması ,ani istifalar,terkedip gitme hisleri .An be an unutuyoruz sonra birden diriliveriyor kimlik .''Ben kimdim diye!''
