genelde filme dair yorumlar sürekli hayatın içinden ögelerin, temalarında bulunmasıydı (düğün sahnesi, uykusuz dergisi) benim en çok dikkatimi çeken alper'in her duygusuz sevişmeden sonrası (bkz: duygu olmadan seks yapmak) sürekli çarşafı kaldırması oldu. Çağan ırmak özellikle belli etmiş, işte alper'in takıldığı bu. Seks yaptıktan sonra hemen atıyordu çarşafları, içinden attığı geçmişini kirliliğini de veriyordu temizlikçi kadına yıkasın diye. Ama ada geldikten sonra yapamadı böyle, çarşaflar hep kaldı. Bir de şu "başkalarının hayatını, ruhunu ödünç alyıorsun metaforunu kullanmak yerine başgarson işten çıktıktan sonra daha da yalnızlaşsaydı alper, yeni gelen garson'a alışamayıp bu metafor üzerinden hayatını sorgulasaydı falan. ne bileyim lan güzel filmdi. Ayrıca akşam 9.20 seansından sonra adana ariplex'te tekel abi diye filmin bitiminin ardından tekel abi diye bağıran bendim.
sarstı film beni içesim geldi, şimdi içicem bu yüzden.
