yaşadığımız dünyada fiziksel ruhsal her bir olayın zincirleme bir sonucu vardır. siz sizsinizdir, ne bir eksik ne bir fazla.
en büyük yalanların içinde yaşayanlar, hayallerini unutanlar, ait olmadığımız yere ait olmaya çalışanlar, bizler. bir yerde bocalamaya mahkumuz, belki başkasına bile söyliyemeyip olmadıklarımız, olmaya çalıştığımız için var olan hüznün içindeyiz. bu dünya şuan da gordugumuz tek dünya ve burada nasıl gülümsüyor, nasıl konusuyorsak, nasıl hissediyorsak ve seviyorsak öyleyizdir, kısa ve öz.
sanal dünya ise hayallerimizi süsleyen dünyaya yeniden gelinince olmayı düşlediğimiz, değiştirme şansımız olsaydı olabiliceklerimiz ve bu güne kadar haykıramaya cesaretimiz olmayan her bir tabu ve çekingenliği bagıra bagıra söyliyebiliceğimiz yerimizdir. gerçek dünyada belirli bir sınırı geçersen birey, toplum, adalet vb. tarafından yargılanırsın. o anda, bakışlarla başlayan bir yargılama belki infaz.
özgür dünya yapamıyoruz. e bari yapabildiğimiz kadar özgür bir dünya yapalım, imkansız. yeni bir gerçek dünya yaratamayız o zaman olabildiğine sahtesi; gülüş'ün sahtesi, aşk'ın sahtesi, düşünce'nin sahtesi, dostulugun sahtesi. saygı sınırlarını hiçe sayarak, olabildiğine özgür ve bir o kadarda değil.
edit: sanal dünya'ya karşı değilim, buraya yazmamızı saglayanda odur sonuç itibariyle.
