çocukken oturduğumuz mahallede konuşamayan bir kadın vardı. eski bir evleri vardı annesiyle yaşardı bildiğim kadarıyla. o kadından çok korkardım. öyle böyle değil neden bilmem. neyse bir akşam bize geldiler çocukluk korkum yerini çocukluk cesaretine bıraktı. yanlarında oturdum o günden sonra o kadından hiç korkmadım. öldüyse rahmetle anıyorum halen yaşıyorsa da allah yardımcısı olsun.
