şalamar'a dokunmak gibidir rüyanda, gerçek mi, değil mi? anlayamazsın, ve 'allah'ım' dersin, 'benim mi bu eşsiz berraklık?'
nefesini tutup, nefesine dalarsın, ılık bir rüzgarın tenine değmesi gibi denize nazır,
ferah bir huzur duyar ve hiçbir kuşun bilmediği bir şarkı gibi, usulca inip kalkan göğsüne odaklanırsın, kalbinin vuruşu, zamanın duruşu ve aşkın, büyük bir sessizlikle, titreyerek, yeniden doğuşu, yüzündeki engellenemez tebessümden anlaşılır.
kaybolan çocuğunu bulmuş anne / baba ve sırtüstü uzanmış, gökyüzündeki bulutları şekillendiren çocuksundur...
---başka bir şehirde, kim bilir hangi rüyanın eşiğinde, her an içimde çoğalan ve katlanan sevgimin, tarifsiz müsebbibi, dolu dizgin sevdiğim ruhum'a, okyanuslarca özlem ve hasretlerimle ithafen...---
