değiştirebileceğim kavramlar olsaydı denerdim. ve buna hakim olamayacağımı bile bile dur demeye çalışmazdım. tek derdim yine kendimle; sen gidersin.. esmeyi seversin ben de esintiyi. şarkıların farkının olmaması bundan belki. ne söylediğine bakma, bir kez olsun kapa gözlerini ve benim gibi hissetmeye çalış.
giderken bunu dilerim..
farklı duyulur gibi.. kelimelerle mi? fazlası var mıydı ki.. yüz, bin mühim değil. ölmeden kaç kez ölmeyi dileyebilir ki insan; buraya var. sen kaç kez düşündün? bunu düşünürken hiç beni düşündün mü? aslında ben seni öldürürken, hep benim sokaklarda sonuma varılmasına ne dersin? tadına vardın bir kez daha..
diyorum ki; bunu seçelim işte, ne kadar girdiği önemli değil. adı şarkı olmalıysa ve sığındıklarımsa; tek gerçek bu olsun.
