Başkalarının gözünde çok, kendi gözümde hiç.
Bu yüzden zaten bu arada kalmışlık, insanlardan beklentilerimin ve onların bana verdikleri arasında uçurum, sahip olduğum mutsuzluk, üzerime sinen değersizlik hissi.
Ben onların kalbinde sahip olduğum yeri, gözlerindeki değerimi hep çok büyütmüşüm.
Ama hiçmişim ben.
