bu bir "ne istersem olabilirim!" isyanı değil. bu bir "herhangi bir şey olmak zorunda değilim." kabullenişi. yıllarca kendimi bir şey yerlere oturtmaya çalıştım ama, öylesine bir değişim içimdeyim ki, şundan 1 yıl öncesinden bile öylesine başkayım ki kendime bir yer bulamıyorum. kaybolmuş hissediyorum. tüm yaptıklarım bir kaçıştır belki, bir arayıştır. bilmiyorum. eğilimlerimiz gereği, yaşam sınıflandırarak ve etiketleyerek daha kolay yaşanıyor diye her şeyi ayırıp sınıflandırıyor ve gerisini düşünmüyoruz. rahat ediyoruz. ben edemiyorum. düşünmeden edemiyorum. düşünmeden rahat hiç edemiyorum.
