medineye uygunlaşamayan çöl araplarının eski alışkanlıklarına dönmesiyle ilgili bir hadistir. deve sidiği şifadır herkes alsın içsin diye birşey yok. bir grup bedevi medinede şehir hayatına uygunlaşamamış , hastalanmışlardı ve peygamber de onlara bir süre eskisi gibi alıştıkları şeyleri yiyip içmelerini tavsiye etmişti olay bu.
Hadis'ten bellidir ki Medine'ye gelmiş kesler çöl araplarıydı. Medine'nin yiyecekleri ve havası onlara iyi gelmemişti, bu yüzden hastalanmışlardı. Bellidir ki, çölde yaşayan bedevi araplar'da devenin sütünü ve sidiğini içmek alışkanlık (gelenek)'dı. Resulullah onlara organizmalarının düzelmesi için yeniden alıştıkları gibi beslenmelerini önermeşti. Ebü' l Abbas Ahmed bin Ömer el-Kurtubi (h. 578-656) "el-Mufhim lima Eşkale min Talhisi Kitabi Muslim" isimli kitabında (5/19) diyor : Çünki o insanlar bedevi araplardılar ve develerin sidiğini ve sütünü içmek, çölde yaşamak onların alışkanlıklarıdır. Şehire geldiklerinde ve alıştıkları gıdalardan (yiyeceklerden) ayrı düştüklerinde bu yüzden hastalandılar. Resulullah da onlara bu yolu önerdi ve onlar alışkanlıklarına geri döndüklerinde iyileştiler. " el-Kurtubi'nin dediklerinin bir benzerini de imam Muhammed bin idris eş-Şafi, el-Umm kitabında (2/277) demiştir: " Veba onların sütlerinden ve sidiklerinden başkası ile de tedavi olunabilir, fakat bunlar bedevilerin hastalığını ortadan kaldırmaya en uygun olanı idi, Çünki onların bedenlerine o yarıyordu". Buradan anlıyoruz ki, bu, sidiğin ilaç olması anlamına gelmiyor. Bu sadece vücut'un alıştığına geri dönmesi çeşitindendir. Nasıl ki, uyuşturucu ve benzeri şeylere alışmış vücut onları hemen terkedemiyor, ve uyuşturucu bağımlısı olan kişileri tedavi edilirken bundan hemen uzaklaştırılmıyorlar, yavaş-yavaş uzaklaşıyorlar.
Hatta muhtemelen bedevi araplar kendileri Resulullah'tan bunu istemişler ve Resulullah da izin vermiş. Ebu Abdullah el-Vakidi', "el-Meğazi" kitabında (2/569) diyor : "Harice bin Abdullah bize Yezid bin Rumen'den rivayet etti ki, Ureyne'den sekiz kişi Peygamberin yanına geldiler ve islamı kabul ettiler. Medine onlara zor geldi ve Peygamber onları develerinin yanına yolladı. Müslümanların otlağı Zul-Cadr denilen yerdeydi. Orada kaldılar ve sağaldılar, kilo aldılar. Onlar Peygamberden develerin sütünden ve sidiğinden içmek için izin istediler ve Onlara izin verdi."
