Ne kadar basit düşünüyorsunuz bu konuları. Hayatı ve hatta kendinizi ne kadar sıradan gereksiz görüyorsunuz.
Yaratılmış en üstün varlık insandır oysa...
Hür iradesi ve aklı vardır. içinde bulunduğu şartları kontrol etme, seçeneklerde tercih yapma lüksü vardır insanın.
O yüzden özeldir.
Değerlidir.
Bize verilen haberde bize sorulduğunu ve razı olduğumuz söyleniyor.
Ruhumuz yaratılıp yaşamak istiyor musun diye sorulduğunda yaratanın huzurunda ve emin olduğumuz için kabul etmişiz demekki.
Kabul etmeyen çıktı ise o an yok olmuştur belkide...
Şuan bilemeyiz bunu.
Ve bizi ilgilendiren kısmı da yaşıyor olmamız değil mi?
Eğer biz dünyaya gelmeden önceki durumumuzu hatırlarsak şuan adil olmaz o zaman.
O zaman ne önemi kalır tercihlerimizin.
Ne özelliğimiz ne üstünlüğümüz kalır?
