Bugün eski bir arkadaşla 2-3 sigara içtik. işin aslı hiç arkadaş olmadık bence. Mesela bir kere bile okulun dışında görüşmedik. Yıllardır telefonumuz kayıtlı ama bu seneye kadar ne konuştuk ne de mesajlaştık.
Bundan yıllar önce gözüme çarpan güzel bir kızdı. Eski sevgilimin arkadaşıydı, arkadaşlarımın arkadaşıydı, arkadaşlarımın hoşlandığı kızdı. Tanıştık yıllar evvel, okulda bir sürü kez oturduk sohbet ettik. Bense onun arkadaşının sevgilisiydim, sonra başka bir arkadaşıyla bir şeyler yaşayan çocuk oldum, sonra ise başka birinin hoşlandığı adam. Kısacası yollarımız hiç pek kesişmedi. Ben de hiç çabalamadım ne arkadaş olmaya, ne de başka bir şeye; düşünmedim bile. Zaten uzun zamandır duygularımı ne anladım ne de onların üzerine düştüm.
Taa ki bu staja kadar hiç öyle net muhabbet yoktu. Neyse kısa süreli sohbet muhabbet selamlar oldu. Bugün de sigara içmeye çağırmaya gittim yanına. Neyse dışarı çıkıyorduk tus filan konuştuk. Karşılıklı laf atarız birbirimize ara sıra zaten. Yaşlandık ya dedi, güzellik gidiyor filan. Sonra göz bölümü güzel asistan dolu dedi.
Düşünmedim ve "e o zaman gideceğin yer belli kızım" dedim. Bir gülümsedi, duraksadı, sonra ya işte çalışmak lazım filan demek istedi, çabaladı konuşmaya 2 kelime etti. "Gizlemeye çalışsan da gülümsenin yüzüne nasıl yayıldığını görebiliyorum " dedim ve işte tam da o anda koccaman bir şekilde güldü. Mutlu oldum, nedenini tam olarak bilmesem de.
Sonra cidden bilgili olduğu ama derinlemesine bilmediği şeyleri sordu. Babamın ölümünü, eski sevgilimden ayrılışımı. Konuştuk ve sigaralarımızı içtik. Sonra hiç beklemediğim bir şey oldu. "Benim jager'im var. Yani nasıl yapsak bilemedim de. içelim onu" dedi. Espriler yapıp rahatlattım onu çünkü gerilmişti, aslında ben de gergindim ve işi gırgıra vurdum. Sonuçta ise mutlu oldum ve olur dedim.
Pain of Salvation'ın sisters şarkısındaki gibi hissettim bugün sözlük: " But i want her this one single time, just this one time". Muhtemelen bir şey yoktu ve olmaz ama, çok enteresan bir andı.
