Usakligimda namaz-dua egitimi alirken agirlikli olarak arapca-persce vardi. Demem o ki arada turkcesini unutup arapcaya donebiliyorum.
Ancak turkce, ya da rusca, ya da hangi dilden geliyorsan tapinmak-ibadet etmek olaganustu bir sey. O serinligi, coolugu, ferahligi hangisini kabul edersen artik, onu duyabiliyorsun, iliklerinde hissedebiliyorsun.