Türkiye de özel sektör alaylıların elinde. Alaylı olmak kötü müdür? Tabi ki değil. Fakat süregelen bu sistem şöyle bir sorunu doğurmakta; Alaylı insanlar geldikleri noktaya sağlıksız zorluklar yaşayarak geliyorlar, bu eğitim almamanı bir sonucu aslında. Böyle geldikleri için eğitimli olana karşı bir ön yargı var sektörlerde. Tecrübesiz eğitimliye karşı özellikle bir hor görme, dikkate almama, ezmeye çalışma durumu hakim. Çünkü bu adamlar yani alaylılar, yükselirken yaşadıklarından contayı yakıyorlar ve benzer konumlara yakın yeni başlamış ve eğitimli kim varsa hor görüyorlar. Bu da ülkede eğitimli çalışanların alaylı develer arasında ezilmesine neden oluyor. Bu sistem hiç değişmiyor. Çünkü sistemin kendisi alt sınıfı ezerek ödüllendirmeyi normalleştirmiş buna alıştırmış, eğitimli kendisini geliştirmiş bireye bu tam oturmuyor, tam oturmayınca bu görevi alaylılar yapıyorlar. Yani bu şuna benziyor, ben skildim senide skeceğim yok öyle dirsek çürütüp buralara gelmek. Aslında hastalıklı ama insani bir tavır bu. Ben çok süründüm o sürünmesin yerine babamın oğllu değil öyle kolay değil diyerek şartları daha da zorlaştırıyorlar çünkü kendileri alaylı maceralarında sürekli itilip kakılmışlar, diploma olmayınca en zor yerden öğrenmişler her şeyi. Peki nerede bilim, teknoloji, eğitim bu sıracılık kafasındaki düzende? yok.
Sermayenin de işine geliyor bu durum, çünkü alt sınıfın ezilerek bir şeyler kazanabileceği algısı kendileri tarafından korunup kollanıyor buna sahip çıkıyorlar.
