Seyhan Polata yazdığım şiir ey nevbarım neden uzakta durursun
nazlı ceylan gibi çimenlerde yürürsün
yay kaşınla beni ta kalbimden vurursun
beni yaralayan o kirpiklerin değil mi?
adın kalbime nakşolmuş düşmez hece
sensizlik bir araf, giderim gündüz gece
gözlerin bir hançerden sivrice
beni maffeden o gözlerin değil mi?
derviş eyledin beni, bir bakışınla kapına
bir gelsen yok mu derim zatına
gönlüm gider, ruhum gitmez yanına.
beni ağlatan o zülüfün değil mi?