aç olmamama rağmen can sıkıntısından yemek sepetine girip ne söylesem diye boş boş dolanırken, ben napıyorum aç bile değilim ki düşüncelerim beynimi kemirirken içimdeki isteği bastıramayıp yemek söylemem. yemeğin gelmesine yakın nakitim olmadığı için kartımı aramaya başlamam fakat yerinde bulamamam. kartı kaybettiğimi anlayınca, hadi kart tekrar çıkartılır da ben bu yemeği nasıl ödeyeceğim diye götümün tutuşması ve hızır gibi yetişen biri sayesinde para bulup içimi rahatlatmam. sonrasında, ben bu kartı bulsam bulsam üniversite itiraf sayfalarında bulurum diyerek bütün sayfaları takip edip gönderilerde ve storylerde kartımı ararken tam 23 saat önce paylaşılmış bir storyde kartımı bulmam. 1 saat daha geçmiş olsaydı story silinecekti ve kartımı bulamayacaktım. şimdi kartı bulan kişiye mesaj attım bekliyorum. içimdeki sesi dinleyip söylediğim yemek sayesinde oldu hepsi, uzun lafın kısası hayat garip şey.
edit: kartı bulan arkadaş kartı tekrar sokağa salmış dalga geçer gibi bana kartın olduğu sokağı söylüyor. gidip baktım kart mart kalmamış tabii. şimdi arayıp kullanıma kapattırdım.
