insanı çileden çıkaran durumdur, arkadaş ne kadar internet manyağı olduysak, internet kesilince, elsiz, kolsuz kalmış gibi, saçma sapan bir hisse kapılıyoruz.
bir de bu kesinti bir haftayı geçmişse, artık yeni bir hayat yaşıyorsunuz demektir, işten eve geldiğinizde, sözlüğe girememek, msn açamamak, maillere bakamamak, vs vs... insanı uyuz ediyor, allah'tan telefon diye bir şey var, yoksa sevgiliye ulaşmak, ne mümkün.
sevgili uzaktayken hiç çekilmiyor bu internetsizlik.
aslına bakarsanız, bazı güzel yanları da var, ulan meğer biz ev arkadaşlarıyla, kaç zamandır şöyle dolu dizgin bir muhabbete girmemişiz, meğer akşamları bilgisayar başından kalkıp, şöyle bir bakamamışız etrafa, unutulan o kadar çok ayrıntı varmış ki evin içinde, iyi ki kesilmiş internet dediğimiz zamanlar da oldu, bunları görünce.
lakin yine de, kötü oluyormuş be sözlük, internet varken, sözlükten bile sıkıldığım zamanlar oldu, çat diye kapatıp çıktım kaç kere ama net kesilince, 'ulan acaba sözlükte ne var şimdi? acaba şu yazdığımı okuyan oldu mu? msn açsam şimdi, hatunu görsem, ne güzel olurdu ahh ulan aaah' diye de düşündüm, ne yalan söyleyim.
