evet, eskiler güzeldir. ben de onların özlemini her daim içimde taşıyorum.
ama asıl soru şu: eskiler neden güzel? objektif olarak eskiler gerçekten güzel miydi yoksa bizler çocuk olduğumuz için mi o kadar güzel gelirdi?
bence ikincisi doğru. biz eskiden çocuktuk ve çocukken her şey daha güzeldi. bakın, "ah nerede o eski bayramlar" lafını kaç nesilden duyduk, bir düşünsenize. şahsen ben dedemden, annem-babamdan, kuzenlerimden duydum. ve bugünlerde ben söylüyorum.
bu metafor üzerinden gidersek aslında o kadar güzel olan bayramlar değildi, bizim çocukluğumuzdu. çünkü çocuktuk, çünkü güzel vakit geçiriyorduk ve her şey olduğundan daha güzel geliyordu.
veya 90'lar pop şarkılarına bakın. bazı özel şarkılar dışında çoğu aslında saçma sapan şarkılar. bugün popüler olsa da öyle. ama o zamanlar o şarkıları çok seviyorduk, çünkü gençtik. bugün "ananı niyolar ye ye" diye bir şarkı duysak beğenir miyiz? elbette hayır ama o zamanlar herkes söylüyordu bunu.
29 yaşın ortalarından söylüyorum bunu: eskiler bizim bugünden baktığımız kadar güzel değildi. tıpkı giden ve özlediğin sevgiliye olan aşkın artması gibi bizim de o anılara yüklediğimiz anlam artıyor sadece. o anları bir daha yaşayamayacağımızı bildiğimizden...
