Çaresiz, yıkık insan eylemidir. Aslında bazen konuşacak birileri olsa da kendime bu eziyeti yaptığım oluyor. Biri bana bir şey anlatıyorken bile kendi kendime konuşup tartışabiliyorum. Belki de kimseyle kendimle konuştuğum kadar sert ve kırıcı konuşmadığımdan içimde bastırdığım, gün yüzüne çıkarmaktan korktuğum kötü beni bu şekilde tatmin edip iyi kalabiliyorumdur bilemiyorum.
