şu an yanımda olabilmesi için dünyaları verebileceğim insan. bebeklik iç güdümle aldığım o koku hala burnumda rüyalarımın içinde olunca bile sevinmiyorum kokusu yok. anlıyorum rüya bu, kaçıp gidiyorum. her düşündüğümde daha çok özlüyorum.
yüzleşemediğim en büyük korkumun onu kaybetmek olduğunu malesef kendime itiraf ettiğim insandır. bir kere sarılabilsem keşke...
