hiç öyle ciddi ciddi düşündüğüm olmadı. intihar aciz, cahil ve güçsüz bireylerin çözüm olarak görebileceği bir seçenek bence. öldükten sonra beni anan insanların ne kadar aciz ve güçsüz olduğumu düşünmelerini istemem açıkçası. gerçi öldükten sonra kim ne düşünür pek umurumuzda olmaz veyahut olamaz ama yine de ömür bir kere yaşanır. ikinci bir hak tanımaz insana. mmorpg oyunları gibi bir karakterden sıkılıp bir diğer karaktere geçiş yapar gibi hayata tekrar gelemeyeceğimizi baz alarak söylüyorum ki, acı tatlı ne varsa yaşanmalı. zaten öleceğiz, aceleye lüzum yok.
