bazen bayramlarda gidip okuduğum yazılar. hayırsız evlat mı ararsınız, çok sevilen mi; yalnız başına yatan mı ararsınız, ömrünle doyamadan giden mi... hepsi orada. tanımasınız da anlamsız bir hüzün doluyor içinize.
benim mezar yazım belli. hindistan'da bazı bölgelerde "öldü" kelimesi çok acımasız geldiği için "yaşadı" derlermiş. benim mezar taşımda da o yazacak, "yaşadı". sade ve gerçekçi.
Allah uzun ömür versin ama bu soğuk kış günlerinde aklıma geldi. insanın öleceğini bilerek yaşaması çok ilginç değil mi?
