tecrübelerime dayanaraktan, kuvvetle muhtemel baba ya da daha az olasılıkla anne tarafından doğu- güney doğu (sen şuna anadolu desene) memleketli, bol çocuk yapılan sülaleden gelme bir ebeveyne sahip çocuğun yaşadığı durum ve dumurdur. her memleket seyahatinde çevresinde hayal meyal tanıdığı insanlar dolaşmakta, sürekli çay içmekte ve ikram etmektedir. hele çocuğumuz doğma büyüme istanbullu ise ilk gün konuşulanları anlamakta zorluk bile çekebilir henüz küçükken. "yavrıım, tanıdın mı beni? he mi?" nidalarıyla kucaklanır, öpülür ıslak ıslak. buruş buruş suratlı yaşlı amcalardan teyzelerden korkarak kaçan bi çocukluk dönemidir, aşılır.
