bugün sınıfta bursalı bir arkadaşın babası aradı, babası oğluna selamın aleyküm dedi, oğlu aleyküm selam diye karşılık verdi, gerisi de naber, nasılsın diye boş muhabbetler falan işte...
o sırada antalyalı bir arkadaşa esprili bir şekilde sordum, ''babası telefonda sa dedi'' diye, hiç beklemediğim bir cevap aldım, ''benim babam da bana sa diyo ben de ona as diyorum'' dedi. bir insan oğluna niye selamın aleyküm der ya, esnaf mı bu çocuk oğlun be senin bu ne resmiyet böyle. benim babam bana hayatımda 1 kez bile selamın aleyküm demedi ben de ona demedim. insanların çok farklı diyalogları var aileleriyle bugün bunu öğrendim. ailesiniz sonuçta, ne yakınlarım bana, ne de ben yakınlarıma sa deriz sadece yeni tanıştığım insanlarla (ortamına göre) sa dediğimiz olur samimiyeti öldürür bence.