kendimle ilgili yeni farkettiğim şeylerden biri. çeyrek asır yaşayıp kindarlık konusunu hiç tecrübe edememek çok garip. demek ki ya ben farklı alemdeymişim ya da karşıma hep iyi insanları çıkarmış hayat.
fakat son 2 senedir bir kere kızdığımı, düşman bellediğimi, üzerini çizdiğimi asla affetmiyorum. buna kindarlıkta diyemeyiz aslında ama etrafımdaki insanlar böyle olduğumu söylüyor.
bu kadar orospu çocuğuyla başka türlü mücadele yersiz. taktik makik yok. yanlış yapanı yok et ve devam et.
