Saygı değer yazarlar. Derdime derman olsun diye nice çareler denedin ama olmuyor. Bari bir çare size danışayım belki bir yol buluruz. Bu hengameden kurtulurum.
itirafım şu ki;
Artık aşık olamıyorum. istesem de olmuyor. Aşık olmayı geç birisini sevemiyorum. Yaşım 32, bir kamu kurumunda çalışıyorum. Boş vakitlerimde kürek ve koşu ile uğraşıyorum. Ailemle yaşıyorum (evet bu utanç verici). Artık ne yaptıklarımdan haz alıyorum. Ne de hayattan. Oysa bir o kadar neşeli ve enerjiktim. Sevmek ve sevilmekten öte artık karşımdakine sosya-kültürel olarak yaklaşıyorum. Bu şekilde yaklaşınca ne konuşacağım moduna giriyor, bir bıkkınlık bir sıkkınlık geliyor. Belki bunu atladıktan sonra her şey çorap söküğü gibi gelecek, ama yapamıyorum. Mala bağlıyorum, bundan dolayı da iyice popülariteyi kaybettiğimi hissediyorum. Nedir erenler, romalılar, bizanslılar bu sevginin yolu? Nedir çözümü bu yaranın?
