141.
-
Gecelere seni sordum sevgili…
‘Aynı’ dedim ‘sizin gibi karaydı…’
Ve şikâyet ettim seni geceye;
‘gidişi bir gidilemez sıraydı.’
‘Sizin gibi derin idi, sessizdi’
Dedim gecelere; ‘ yani tam sizdi.’
‘Şems-i muhabbetime pek hissizdi…’
‘Sizi bana aydınlatan çıraydı…’
Karanlığa sencileyin sarıldım,
işte böyle, ben gündüze darıldım
Nükredit’im imsaklarda kırıldım.
‘Gidişi bir gidilemez sıraydı…’
