iyi olmak ancak bir şeylerden taviz vererek mümkündür. düşününce aslında çok saçma ama bu bir gerçek. iyi olmanın bir bedeli vardır. bu bedel gerektiğinde fazladan sabır olarak, gerektiğinde birilerinin seni sömürmesi olarak, gerektiğinde bedenen ekstra çalışma olarak, ruhsal-psikolojik gerilimlere alışmak suretiyle sizden bir şeyler götüren(eksilten) buna mukabil; yapmış olduğunuz iyiliğin veyahut genel olarak "iyi olma hali"nin daha çok manevi-psikolojik-ruhsal-ilahi karşılığı ile de birbirini karşıladığı hatta az evvel saydığım güzelliklerin üste çıktığı öne geçtiği değişik haller bütünüdür. cümle uzun ve düşük oldu farkındayım lakin hiç ellemeyeceğim. dil bilgisine her daim dikkat etmişimdir. bu seferlik buda böyle kalsın bakalım.
başka bir yazımda da belirtmiştim. önünüze gelen çok olan güzellikleri, az olan kötülüklere-eksiklere-problemlere-sıkıntılara değişmeyin. bu sizi zayıflatır. her zaman dolu tarafı görmeye çalışın. hayatın karşınıza ne çıkaracağı belli değil. dolu tarafı görmek her açıdan bizim iyiliğimize olacaktır. boşun dolunun önüne geçmesine izin vermeyin.
birde insanların anlamadığı bir şey var. esnaf olduğum için sürekli farklı tecrübeler ediniyorum ve değişik izlenimlerde bulunuyorum. birisine iyiyseniz diğer kişiye de iyisinizdir. yani ahmet'e kötü mehmet'e iyi olmazsınız. sizin karakteriniz, seciyeniz, duruşunuzdur o. siz iyisinizdir. kendi çocuğunuza iyi olup başka bir (tanımadığınız)çocuğa kötü olmazsınız. bu bir örnekti sadece.
öldüğüm zaman istiyorum ki karım, çocuklarım, yakınlarım hatta müşterilerim bile ulan iyi adamdı, çok memnunduk ondan gibi hoş latifelerde bulunsunlar. öldükten sonra ölen kişinin tüm imkanları kapanacak. şayet iyi biriyseniz o güzellikler sizi ahirette rahatlatmak üzere bir bir geri dönecek. o halde iyi olmak dünyevi-ilahi her koşulda artıdır.
