Sadece bir kere yaşama hakkının olması. Küçük de olsa mutlu günlere ulaşabilme ihtimali bence intihar etmemek için geçerli bir neden. Genel olarak mutsuz, depresif bir insanım ama zaman zaman mutlu olduğum anlar oluyor. Kim bilir belki bu duygu durumum tam tersine döner belki genel olarak mutlu biri olur zaman zaman, arada sırada mutsuz olurum. Sürekli mutlu olma gibi bir hayalim yok zaten bir insanın hep mutlu olabileceğine de inanmıyorum. Ne zaman bir daha mutlu olamayacağımdan emin olursam benden bu kadar der hayatıma karizmatik bir şekilde son veririm.
Mesela bu gece mutluyum. Hatta selahattin özdemir bile şu an beni tribe sokmuyor. Aa dur bi dakika ya trap versiyon dinliyormuşum. Bir de Şunun orijinal halini açayım da o zaman göreyim bakalım bu kadar acıya daha fazla dayanabilecek miyim amına kodumun kendimi...
