Her insanında farklı olan eşiktir. Bazıları geceleri, bazıları gördükleri kabuslar, duydukları olaylar sonrası atar mesajları, bazısı da içince, efkar basınca.
Ama genelde hiçbir zaman eski sevgiliyi aramak yemez, çünkü sesini duymak çok fazla cesaret ister, mesaj atmak bile yeterince ağırken.
Bence en kötüsü mesaj bile atamayandır, çünkü bu denizlerin dalgası daha bir koyu olur. Sessizlik bazen daha ölümcüldür, özellikle karşısı bilmezken. Herkesin çok neşeli bildiği birinin bir anda alınan intihar haberi kadar vurucudur bazen dalgalar.
Çoğu kişi yaşadı, çok kişi de yaşayacak bu isteği. Eşik de zamanla değişir, borsa gibidir bende mübarek. Eskiden çok düşüktü, son yıllarda ise bir hayli yüksek ki hiç atacağımı düşünmedim bile.
