Bu yaz başıma gelmişti,beşiktaş’tan ablamın evine gitmiştim giderken de tatlı aldım.Eve girip yeşil çay yapmaya karar vermiştim ama evde de kimse yok,mutfakta biraz oturup çok yorgun olduğum için vazgeçtim çay içip tatlı yemekten.Sonra masadan kalkıp oturma odasına gidiyorken ödümü patlatan bir ses koptu arkamdan.Bir süre arkama dönemedim.Sakinleşince girebildim mutfağa,oturduğum sandalyenin olduğu duvarın üzerine sabitlenmiş koccca dolap kalktığım yere devrilmişti.Masanın ayaklarını bile kırmış,kim bilir beynimi nasıl ezerdi.sadaka verdim ertesi gün,inanıyorum böyle şeylere.
