kemalist zihniyetin egemen olduğu zulüm, kriz ve cumhuriyet yıllarıydı. sevgilimin samanlık fantazisini şehirde samanlık bulamamaktan ötürü gerçekleştiremiyorduk, acizdik. bırak samanlık bir saman balyası bile bulamamıştık, bir balyacık işimizi hemencecik görecekti. yoksunduk.
yine o günler kemalist güruh tarafından camiler, halka ve hakka rağmen ahır yapılıyordu. onları allaha havale edip bunu fırsata çevirmeliydik. ne mi yaptık? samanlık açığını ve arzumuzu bir nebze de olsun kapatmak için ha samanlık ha ahır düsturuyla en yakındaki şef ismet camisinde almıştık soluğu. belki saman tadını alamamıştık ama kemalist zihniyet sayesinde çok da güzel sevişmiştik.
