küçükken toraman bir çocuktum. 5. sınıfa giden bir çocuk 50 kilo olur mu amk? normalde olmaz. ama konu bensem oluyor.
abim günün birinde beni akülü arabaya bindirmeye götürdü. sahilde böyle. nasıl heyecanlıyım ben. zaten oraya yaklaşınca abimin elini bırakıp koşarak gittim ben akülü arabaların yanına. içlerinden seçtim birini ve oturdum.
benim oturduğumu gören orayı işleten dayı bana doğru koşmaya başladı. elini de aşağı yukarı yaparak bir şeyler anlatmaya çalışıyor bana. o esnada abim de geldi.
"dayı çocuk binmek istiyor" demeye kalmadan dayı lafa girdi. günde 3 paket tekel 2000 içen default dayı sesi vardı adamda. "yiğenim çocukluğu mu kalmış bunun? görmüyon mu arabanın aksı yere değdi öhheehh öhheehh (öksürme efekti)" dedi.
orospu çocuğu.
benim hayatımda aldığım büyük darbelerden biridir. hala unutamadım. geçtiğimiz sene 5 yaşındaki yeğenim tutturdu akülü araba diye. bir şekilde abim almadı, alamadı o arabayı. ben de abime bu olayı hatırlıyor musun dedim. evet dedi. çocukta da aynı yara olmasın, dedim. gittim ben verdim parasını, en iyisinden aldım. 4 gün oynayıp 5. gün kenara koydu it. nasıl sinirlendim.
