Çok üşengeç biriyimdir ama üşengeçlikten değil sözlük içimden gelmediğinden yapmak istemiyorum.
hoşuma giden, yapmaktan zevk aldığım şeyleri bile yapmaktan vazgeçtim artık. Mesela ben eskiden futbol manyağıydım. Hem oynardım hem de çok sık takip ederdim. Fanatik de bir fenerbahçe taraftarıydım. Şimdi de fenerliyim ama öyle eskisi gibi değil ne maçlara giderim, ne evde izlerim hatta özetlere bile bakmam. Çoğu zaman sonuçları bile merak etmem.
Çok fazla film izlerdim. imdb 250 listesinin 200 ünü ve çoğu kişinin izlemediği bir dünya film izlemişimdir. Aynı şekilde yabancı dizi de izlerdim, 5 sezonluk diziyi 2 haftada bitirirdim. Şimdilerde 3 ay önce başladığım dizinin 7. Bölümündeyim. Netflix üyeliğimi de iptal ettirdim zaten.
Arkadaşlarla bir şey yaparız mesela sırf beni yanlarında görmek istedikleri için, sadece onların gönlü olsun diye giderim yanlarına ve ortama ayak uydururum. Eskiden olsa bütün her şeyi kendim planlar herkesi ben organize ederdim.
Zaten artık onlar da sürekli sormaya başladı neden hep yüzün asık, neden gülmüyorsun, niye hep üzgünsün diye. Bir şeyim yok iyiyim diyip geçiştiriyorum ama tabii ki de bu cevap kimseyi tatmin etmiyor. Ben de bilmiyorum ki amk neyimin olduğunu. Yalnızca hiçbir şeye hevesim kalmadı. Sadece eski halime dönene kadar ya da öyle bir şey mümkün değilse ölene kadar bilincimi kapamak istiyorum. Kafamın arkasında bir düğme yok ki kapatayım kendimi amk, ne yapayım alkolle uykuyla bir şekilde idare ediyorum. Sanki hayatıma müdahale edemiyorum da içerden öyle çaresizce izliyorum gibi hissediyorum sözlük.
Bakalım nereye kadar böyle gidecek ben de merakla bekliyorum.
