vakti zamanında niva modelinden kırmızı bir tanesine sahip olmuştum. altı ay kadar bende kalmıştı.
kışın bir görev için bir dağ başına gitmiştik 3 kişi. yarım metre karda bile zincirsiz keçi gibi giderken, şaft kırılmıştı ve bildiğin dağın başında yoğun karda mahsur kalmıştık.
yardım beklemek mantıksızdı. en yakın arazi aracı bize gelene kadar kar seviyesi artacaktı ve bizi alması imkansız hâle gelecekti.
yükte hafif pahada ağır ne varsa aldık, 8 km yürüdük o karda o gece. arabanın kaldığı yerde yağış devam etmişti.
23 gün sonra arabaya ulaştığımızda, kar yığınının altında görünmüyordu.
kapılarını zor açtık. içinde sarkıtlar, dikitler oluşmuştu resmen.
tekerlekleri bile disklerden donmuştu. sürükleyerek çekti traktör. 3 gün sanayide güneşte bıraktık. ancak buzu çözüldü. ama tek marşta çalıştı zalım araba.
sayesinde soğuğa antrenmanlıyız.
konfor sıfır. yol sesi, şanzuman sesi birbiriyle yarışır. ama tırmanma konusunda üzerine tanımam.
