Hepimiz yorgunuz, çalışan da, poposunu yayıp evde oturan da, genci de, yaşlısı da, zengini de, fakiri de.
Garip!
Yorgunluğumuz, uyuyarak, dinlenerek de geçmiyor, dna' larımıza nüfuz etti gibi, yapıştı kaldı bedenlerimizde ve ruhlarımızda.
Belki de mutsuzluğu artık yorgunluk olarak niteliyoruzdur kimbilir?!
Hele duygusalsan, duyarlıysan, otu çöpü dert ediyorsan hepten bitiksin demektir.
Geçenlerde bi yerde okumuştum, yorgunluğun sebebini söyle açıklamıştı yazar:
" Hayır demeyi, işim var demeyi, olmaz demeyi öğrenmediğimiz sürece, yorgunluğumuz geçmez."
Galiba haklı!
