11.
-
insanlar dertleşecekleri birine ihtiyaç duyduklarında beni düşünürler.
kendilerini dinleyen, anlayan birine.
tek kusuru bu işin.
kimsenin "lan acaba bu adamın bir derdi var mıdır" diye düşünmemesi.
beni peygamber sanıyorlar galiba.
yalnızlığın bir boyutu da budur.
en büyük boyutuysa çevrenizde sizin gibi düşünen kimse olmadığında ortaya çıkar.
ondan da muzdaribim.
