insanı insan yapan,ayakta tutan, düştüğünde elinden tutup tek hamlede kaldıran gerçektir.
Nefes almak gibi,soluk alamadığın da duran yaşam,daralan gökyüzü gibi...
işe gitmek için vedalaşılan anneyi,iş dönüşü yoğun bakımda karşılaştığında saatlerce,günlerce kapının önünde ağlamak, tek bir hareketini,bakışını yakalayabilmek için beklemektir umut...
Canım annemi bugün yoğun bakım ünitesinden normal odaya alınırken ki mükafattı umut bana...