tanım: 14-15 yaşlarımdayken ilk başlarda istemeden yaptığım, sonlara doğru "sanırım" zevkten bayıldığım aktivite.
3 arkadaş antalyasporun sahasına gizlice girip çimde futbol oynamaya başlarız. o kadar kaptırırız ki yakama yapışan bekçiye "faul lan ipne" şeklinde bile bağırıverim. o zamanlarda arkadaşı bırakıp kaçmak ibnelik belirtilerinden sayıldığından diğer arkadaşlar da yakalanmış sayılır.
fantezi sahibi bekçi iki tokat atıp bırakacağına, bizi daire şeklinde dizip sırayla birbirimize tokat atmamızı ister.
ilk başta oldukça etkisiz olan tokatlar gerek bekçinin "olm daha hızlı vurun yoksa ben vuracam" tehdidi, gerek yediğin sert tokatın hıncıyla atılan tepki tokatı sebebiyle oldukça sertleşmeye başlar.
pederden yenilen minicik bir fiskede bile zırlayan bünye suratın domatese benzemesine rağmen olaydan büyük bir zevk almaya başlar. diğer arkadaşların da durumu aynıdır. artık tokat atan da yiyen de kahkaha atmaya başlamıştır. ancak bir süre sonra şimdi isim verip de kimseyi rencide etmek istemem efendim * yahya adlı arkadaş zincirin en zayıf halkası olduğunu kanıtlayıp ağlamaya başlar. bekçiye yöneltilen "abi biz iki kişi devam edebilir miyiz?" sorusuna olumlu yanıt alan bizler bekçinin "yeter lan bayılacaksınız" şeklindeki uyarılarını bile kulak arkası eder.
olayı uzaktan görüp sekansı bitiren antalyasporlu bir futbolcu olmasa eminim 20 dakika daha sürdürebilirdim. o kadar zevkliydi lan.
ahahaha akşam suratımın halini görüp tecavüze uğradığımı sanan babam ile diğer arkadaşların babası bekçiye şimdi burada yazılamayacak şeyler yapmışlardır o ayrı.
