atatürk'ü sevmeyen kimsenin, ilk etapta söz konusu sevgisizliği sebebiyle bana direkt olarak bir olumsuzluğu yok gibi görünse de, düşünce yapısı, yaşam şekli ve kendi sevgisizliğini aktardığı sonraki nesiller üzerinden, hayatıma ve yaşamıma dair olumsuzlukları arttırdığı net şekilde ortadadır. O da aynısını benim için düşünebilir pek tabi ki, bunda da en az sevmeme hakkı kadar özgürdür.
bu noktada sevmeme adına ortaya koyduğu argümanların içeriği ve niteliği tartışma-uzlaşma noktasıdır. Sahi, bir insan atatürk'ü niye sevmez? şu yaşıma kadar görebildiğim kadarıyla bu sorunun cevabı maalesef, yobazlıkla harmanlanmış dinci görünümlü çıkar kayıpları saçmalıklarından fazlası değildir. sevenlerin neden sevdiği ayan beyan ortadayken, sevmediğini dile getirenlerin sebepleri bana göre güdük ve gülünç noktalardır.
zaten insanlar sırf doğdukları, büyüdükleri yer diye fikir ve düşünce yapılarının zıttı insanlarla yaşamaktan günün birinde elbet ve illa ki vazgeçecekler, hayata aynı pencereden baktıkları kişileri tercih edeceklerdir. Ben görür müyüm, göremem, daha var o kısımlara. bir kaç büyük yıkım daha yaşaması lazım insanlığın.
