Küçükken ayın beni takip ettiğini düşünür dehşete kapılırdım.(daha dünyalı olduğumu bilmiyordum)
Atatürk'ü başında kalpağıyla ayda oturuyor sanırdım.*
Bulutların üzerinde oturabileceğimi ciddi ciddi düşünürdüm.
Televizyonda -burak kut- çıkarsa ekranı öperdim.
ünlülerin televizyonun içinde yaşadıklarını sanırdım ve evlerine ekrandan girip çıktıklarını.
dolaba girince başka bir dünyaya geçeceğimi hayal ederdim dolaba girerdim bir bok olmazdı ama inatla her gün en az bir kez dolaba girer ve evi terkettiğime dair not bırakırdım.(şerefsizim narnia çıkmadan aklıma gelmişti)
Nüfus sayımında asfalta yatardım.(asfalt dünya türedi sonra)
Kablo kemirirdim ve gazete yerdim.
Kafamı buzdolabına sokarak kafamın buz tutup tutmayacağını denerdim.
Bayramlarda sadece para verebileceğini düşündüğüm akrabaların elini öperdim.
çikolatayı suya koyar puding haline getirmeye çalışırdım.
vapura ilk bindiğimde ayakta kalanlara yer veriyordum bi de deniz analarını poşet sanmıştım.ve "aa burda ne kadar çok poşet vaaaar" diyerek zekamı ikiye katladım.
