ses tekniği belki dünyadaki en muhteşem tekniktir ama en azından benim kulağımı çok yoruyor. yani sürekli bir nağme çabası, sib2 lerde ve sol-mi 1.5 seslik aralıkta yapılan gereksiz kerizler ve niceleri. bakın ses tekniğine belki dünyadaki en iyilerden biridir diyorum, ama tekniğin iyi olması karşıya da mutlak suretle duygu geçtiği anlamına gelmez. yani 1 oktavda okursun ama karşıya o duyguyu aktarırsın, (bkz: arif sağ), dümdüz bir ses kullanımı vardır, 1 oktav 1 tam seslik sol-tiz la aralığından genelde çıkmaz, (bkz: mevlam gül diyerek iki göz vermiş) gibi bir eser okuduysa orada belki tizden do ya çıkabilir. yani baglamasıyla hangi sesi basıyorsa kendisinden de o ses çıkar. sakin sakin ve herhangi bir iddia olmaksızın okur ve karşıya o duyguyu geçirir. yani oguz aksac i dinlemeyi cok denedim ama basta anlattigim uzere çok çorba ediyor her şeyi.
