bir şekilde benim için
en iyi zaman
fabrikadan eve sürüş zamanıydı,
trafik ışıklarında durup
kalabalığı seyrederek,
olmak istemediğim bir yerle
gitmek istemediğim bir yerin
arasında asılı
-iki mutsuz yaşantının arasında
sıkışıp kalmış,
ama aynı yerde olan diğerlerinin
çoğu da öyleydi.
sadece o fabrikada,
o kentte değil,
bütün
dünyada:
kurtuluş şansımız yoktu
ama yine de katlanıp
devam ediyorduk.
