korkuları bilmiş ama onlarla yoğrulmamış, anasını atasını anlamış ama bireyselliği ön planda tutmuş bir ailenin ferdi olarak büyümüş olmaktır.
farklı olan mahalle çocuğuyla aynı ortamda yetişmiş, gelenekselliğinden ödün vermemiş ama kişisel gelişimini ön plana çıkarabilmeyi başarmış, en azından denemiş olmaktır.
diğerleriyle arasında çok küçük bir fark vardır ama bu küçük nüans öteki tarafta olanlar(olduğunu düşünenler, hissedenler, bilenler) tarafından dağlar denizler, siyaseten vatan hainliği algısına kadar getirilmiştir.
ulan aynı toprağı öptük, aynı kavgayı ettik, aynı taşla başımızı yardık.
ne var farklı ailelerde büyüdüysek? hala birbirimize işimiz düşmüyor mu? hala aynı masalarda dirsek çürütüp hala aynı yollardan geçmiyor muyuz?
**
herkes gerçekten insan olduğu tek zaman olan çocukluğunu unutup zamana yenilmiş, günün yönlendirdiği insanlar haline dönüşmüş, çok üzülüyorum yeminlen..
edit: dediğim o, bunu bile yarıştırıyorsunuz ki kimse ailesini seçmedi. sen ne oldun ondan bahset.
