'sen dizime yattın hebelde hübelede falanda filanda' bravo çağan ırmak'a, gerçekten çok zekice, çok iyi biliyor türk insanının böyle şeylerden hemen etkileneceğini, film boyunca sıç, sağdan soldan çaldığın klişe sahnelerle dolu bir film sun, araya böyle romantik, acıklı, iç burkan bir sahne koy, g.tün sıkışınca çal sezen'i, çal nil burak'ı, onlar sürüklesin ve filmi kurtar, valla iyiymiş ya.
bu başlığa yazdığım 3. entry, daha önce de filmle ilgili 2 yorum yaptım, ama yine merak ediyorum ben, aynı filmden mi bahsediyoruz acaba? diye, ya nasıl olur da bu kadar çabuk kanabilirsiniz? anlamıyorum
yok efendim 'ağlattı beni, öldüm şerefsizim, dağıldım, içime işledi' bilmen ne bilmem ne, yahu bravo size, yani muhakkak herkesin görüşü kendinedir, isteyen istediğini hisseder filmle alakalı ama bu kadar da basit olmasın yahu ağlamak
çağan ırmak beni ne zaman ağlattı biliyor musunuz? ( ki ben acayip duygusalımdır ) babam ve oğlum filminde, çetin tekindor ustanın bir sahnesi vardı, hastanede, oğlunun hastalığını anlatıyordu ailenin diğer bireylerine, hatırlarsınız, boğazı düğümleniyordu hani, harika bir oyunculukla, bizi koltuklarımızda gözyaşlarına boğuyordu, o sırada özellikle baktım sağıma soluma, istisnasız herkes ağlıyordu, daha onun gibi bir sürü sahnesi vardı babam ve oğlum'un ama bu ıssız adam, baştan sona çağan ırmak'ın, bende hayal kırıklığı oluşturduğu bir film,
filmi beğenenlerin hepsinin bilinçaltında 'çağan ırmak filmine gidiyorum, kesin ağlarım şimdi' düşüncesi var, emin olun ondan, ya da hani bir düşünce vardır, 'ulan o kadar para verdik, boşa gitmesin bari' diye, işte o yüzden beğeniliyor sanırım, çağan ırmak, ne var ne yoksa almış gelmiş fransa'dan, sahneleri, diyalogları ve hatta müziğine kadar, filmde yeni olan hiçbir şey yok, her şey, zaten daha önceden izlediğimiz, duyduğumuz ve bildiğimiz şeyler.
filmi kurtaran hiçbir şey yok, izleyiciden başka !
evet izleyici kurtarıyor filmi, çünkü çok yufka yürekliyiz, iki yetişkin insan arasında yaşanması muhtemel bir aşkın tüm acılarını, kırıklarını, sevinçlerini zaten çoğumuz barındırıyoruz bünyemizde, yani filmde herkes kendinden bir şey buluyor...
işte bu çağan ırmak'ın başarısı değil, bu aşkın gerçeği, bu filmi ben yapsaydım da aynı şeyi hissedecektiniz, başka biri yapmış olsaydı da aynı şeyleri hissedecektiniz, ama bu filmi çağan ırmak yaptığı için, önyargılı milletimiz, tüm hataları görmezden geldi, 'çağan yaptıysa güzeldir kardeşim' modunda herkes, bütün o klışe şeyleri, yanlış tespitleri, ağır ithamları görmezden gelebildi izleyiciler, buna da bir şey diyemiyorum, daha önce filmle alakalı 2 yorum yaptım zaten, aynı şeyleri tekrarlamak istemiyorum:
bunların dışında ek olarak; çağan ırmak'ın çok ustaca, ordan burdan, özellikle fransız sinemasından ödünç aldığı sahnelerden ve repliklerden ve en cansız alanlarına yerleştirilmiş sezen aksu lar, nil buraklar, semiramis ler vs lerle kurtarılmaya çalışılmış, fakat türk milletinin yufka yürekliliğinden ve saflığından dolayı kabul görmüş ve bu hataları görmezden gelinmiş bir filmdir, tebrikler çağan ırmak.
