Aslında bazen gerçekten yaşanır bu.
Ruhsuz, duygusuz ve romantizmi eski zaman masallarında unutulmuş kekre bir mit olarak gören insanlar bile ömürlerine bir kez de olsa sevgiyi sığdırabilir.
Ve o sevgi; olağanüstü bir kazanın büyük bir hatası ile birbirine bakamamaya dönüşebilir.
Sana aşığım ama defol git dedirttir.
Birine aşık iken ondan kaçmak, kovmak, gitmek zorunda olmak; yeşilçam'ın orta okul terk rejisörlerinin adanalı film yapımcılara özel çektikleri melodramlardaki bayat ayrılıklarıma benzemez.
Çok gerçekçidir.
Romantizmin sevgiye ait komplimanlarından arınmış bir acıya sahiptir.
Sevip terk etmek, hayvan gibi kokan bir acıdır.
Nefret ediyorum: şiirlerinde intihara selam duran yavşak şairlerin içi boş romantizminin sahteliği varken son derece gerçekçi hislerle mecbur kalmalara.
