yazmıycam dedim vazgeçtim. tek evladım otizimli 9 yaşında şimdi.
en büyük korkum biz öldükten sonra evladıma ne olacak, sağlıklı normal konuşabilen, kendini koruyabilen insanlara neler yapıyorlar ki benim evladım kendi başına yemek yiyemez.
çogunuz ana baba değil burada onun için pek anlayamaz şu anda yazacağımı. anaların ve babaların en büyük korkusu evlatlarına kötü birşey olmasıdır, benim ise tek duam allahım ne olur evladımın canını benden önce al, onu ortada bırakma yarabbim.
otizimli çocuklar normal çocuklarla okula gider, bunun otizimlilere pek bir artısı yoktur, ayrı olsada olur okulları, birlikte olmasının sebebi, 'normal' çocukların büyürken dünyada kendinden daha farklı daha az şanslı insanlarında olduğunu görmesi ve ilerde yetişkin olduklarında bu bilinçle yaşamaları içindir. örnekte görüldüğü gibi bir gün yetişkin olduğunda kendinden farklı insanlara, kendi kadar şanslı doğmamış olanlara kötü davranmaması için.
sizde olan sorunlar biz otizmli ailelerdede var. bizimde maddi sorunlarımız var sizin gibi, kendi sağlık sorunlarımız var sizin gibi, ailevi sorunlarımız var yani sizde olan sorunlardan muaf değiliz. bizim birde sizin hiç bilmediğiniz bir hayat kavgamız var ve asla kazanamıyacağımızı bildiğimiz bir kavga. yardımcı olmanız bir lüks farkındayız ama birazcık insan olmanızı istemek, otizimli ya da değil bir çocuğa kötü davranmamanızı beklemekte çok olmasa gerek.
